Wetenschap is nooit volledig



Ik ben opgegroeid als iemand die altijd veel en hard aan het werk is. Altijd maar doorgaan en vooral veel uren maken. Niet zeuren maar doorgaan. Zoals een echte Achterhoeker betaamt. Maar een aantal jaren geleden was ik daar klaar mee. Ik kwam een tijd thuis te zitten en besloot ter plekke dit nooit meer. Mijn leven is niet alleen waardevol omdat ik werk en hoeveel ik werk.

Achteraf gezien was het feit dat ik thuis kwam te zitten mijn grootste succes. Toen kwam mijn grootste inzicht dat ik niet meer mee wilde draaien met hoe regels van buitenaf werden opgelegd. Van nu af aan zou ik alleen datgene doen wat bij mij past. Vanuit mijn eigen visie en dus ook werkuren maken die bij mij passen. Werken en leven op mijn eigen voorwaarden. Dat was de start van Praktijk Livencare.

Ik geloof dat ik heel goed mensen kan helpen die ook geloven dat lichaam en geest onomstotelijk met elkaar verbonden zijn. Dat er meer is dan we ons maar enigszins voor kunnen voorstellen. En dat de medische wereld en de wetenschap nooit volledig is. Je kunt niet iets zeker weten en er is zeker niet zoiets als een definitieve meetbare waarheid. Het is niet voor niks dat veel onderzoeken na een aantal jaren weer achterhaalt zijn of niet kloppen. Het enige wat we kunnen doen is handelen met ons beste kunnen, wat we op dat moment weten en vooral met de beste intenties. Maar tegelijkertijd ook in het achterhoofd houden dat er altijd nog mogelijkheden zijn die niet ontdekt of verkent zijn.

Ik geloof erin dat we weer veel meer naar een maatschappij toe moeten gaan van vertrouwen. Dat het afgelopen moet zijn met protocollen en regels van buitenaf die met regels bepalen wat een goede kwaliteit van behandelen zou zijn. Omdat het wetenschappelijk bewezen zou zijn? Naar mijn mening filtert alles zich vanzelf uit. Als jij je geholpen voelt ga je naar iemand terug en anders niet.

Met mijn praktijk en mijn behandeling geef ik uiting aan een preventieve behandelstijl. Aan een totale lichaamscheck, om zo erge klachten vóór te zijn. Soms kun je niet anders dan medicatie gebruiken. Natuurlijk zouden we dat allemaal niet willen. Er is niemand voorstander van zoveel mogelijk medicatie slikken. Soms kan het simpelweg niet anders. En dat heb je niet (altijd) in de hand. Soms is het kwestie van pech hebben en dan is het fijn dat we met de medische kennis van nu daarna kunnen handelen.

Maar er is nog een hele slag te behalen in het traject ervoor! Bijvoorbeeld dat we met z’n allen ‘minder werken’ in het Achterhoekse jargon zouden kunnen krijgen. Dat we aan elkaar gaan vragen: ‘hoeveel uur hoef jij niks te doen per week?’ In plaats van hoeveel uur werk jij? En dat we dát gaan waarderen. Want juist de werkdruk, de individuele en maatschappelijke overtuigingen, het gevoel hoe we zélf kunnen bijdragen aan een fijn eigen leven. Dát soort dingen zijn óók de basis voor het wel of niet ontkiemen van ziektes. Lange tijd druk ervaren. Niet kunnen ontspannen. Lange tijd achter elkaar zitten, terwijl wij gebouwd zijn als mensen om te bewegen.

Ik hoop daarin bij te dragen met mijn praktijk. Om je weer te laten geloven in je eigen lijf. Dat je daarin kan vertrouwen. Dat je je weer ontspannen voelt. Dat je weer soepel kunt bewegen. Dat ik je help met weer een goede basis leggen. Zodat je vanuit die basis weer ontspannen de dag in kunt gaan. Dat je weer veel meer het gevoel hebt het heft in eigen handen te kunnen nemen. Juist omdát je je goed voelt. Dat is de bijdrage die ik wil meegeven. Als je je slecht voelt dan kun je niks hebben. Maar stel je eens voor wat jij allemaal kunt doen als je je goed voelt.

Ik geloof heel erg in de eigen kracht. Dat je zelf veel meer kunt bereiken dan je nu wellicht voor mogelijk houdt. En ik geloof dat je we elkaar daarin kunnen helpen. En dat je daarin op de eerste plaats de keus maakt om echt goed voor jezelf te zorgen.