Niet uit je hoofd, maar erin



Wat een mens anders maakt dan een dier is het vermogen om te plannen en te evalueren. Ofwel, om na te kunnen denken over alles wat er in een lang ver verleden gebeurd is of om te beredeneren hoe je wilt dat de toekomst eruit ziet en hoe je daar komt. Het is dus niet raar als je vaak bezig bent met dit soort dingen. Je kan dat gewoon. En dat maakt je gelijk onderscheidend t.o.v. dieren.

Dit vermogen kunnen wij door onze hersenschors. Dit is ons buitenste deel van de hersenen. Daar vinden al die redenaties plaats. Al dat denken over hoe je het anders had kunnen doen. Of al dat denken over hoe je wilt dat de toekomst eruit ziet. En in feite is dat geweldig. Het is ongelofelijk dat we kunnen leren van het verleden en kunnen helpen om onze toekomst te creëren. Wij als mens zijn in staat om dingen te bereiken dat we ons nu nog niet eens voor mogelijk kunnen houden! Om van niets iets te maken. Daarover in een ander blog meer.

Wij als mens zijn in staat dingen te bereiken, dat we ons nu nog niet eens voor mogelijk kunnen houden!

Het is namelijk fantastisch tot je er last van hebt. Dat al het beredeneer over het verleden of toekomst de overhand krijgt. Dat je niks anders meer kunt dan denken aan alles wat er is gebeurd of zou moeten gebeuren (al die TO DO lijstjes; zie het blog: ‘Aan de slag, nu!’). Op dat moment kan het verdomd lastig zijn om die hersenschors te hebben en zou je willen dat je die even af kunt zetten. En dan heb ik wat bijzonders voor je… dit kun je doen!

Welkom in de wereld van meditatie. Wat naar mijn mening meditatie zo verrijkend maakt is dat je de mogelijkheid hebt om onder die hersenschors door te gaan. Om daar aan voorbij te gaan. Dan kom je namelijk bij een veel dieper en ouder deel van je hersenen; namelijk het limbische brein. Dit brein kan niet denken. Dit kan alleen voelen. En ik geloof ontzettend dat we daar behoefte aan hebben.

Het limbische brein kan niet denken, alleen voelen

Ik geloof dat wij als mens in onze drukke cognitieve maatschappij het keihard nodig om niet te denken, maar  te voelen. Dus om voorbij die hersenschors te gaan en weer in aanraking te komen met diepere gedeelte. Dat oergedeelte dat elk mens en dier heeft. Daar geloof ik in. Omdat zowel mens als dier behoefte heeft aan dat gevoel. Dat je niet in woorden kan uitdrukken, maar alleen kunt ervaren. En precies dáár kan meditatie bij helpen. Om weer even te leren hoe dat moet. Niet hoe je uit je hoofd gaat, nee hoe je juist dieper erin gaat, bij je gevoel.

Liefs Nicole

p.s. in mijn praktijk kun je wekelijks meedoen met meditatie. Je kunt hierover meer lezen op: Meditatie in Lichtenvoorde.