Auteur: admin 8 november 2018

Ik zit eindelijk rustig op de bank en gelijk denk ik aan alle ‘dingetjes’ die ‘nog even’ moeten gebeuren. Dat gesprek dat ik moet inplannen, de mail die ik vergeten ben te checken, de boodschappen die ik moet halen voor het etentje van morgen en oja het huis dat ik daarom nog ‘even vlug’ moet schoonmaken. Waarom zit ik hier eigenlijk nog? Ik moet aan de slag!

En terwijl ik bezig ben alle dingen uit te voeren, ontstaat er heel sneaky een nieuwe TO DO lijst’. Ik zie dat ik de gordijnen nog steeds lelijk vind. En ik herinner me dat ik extra sleutels moet bijmaken. Het gaat me niet gebeuren dat er wéér een ruitje ingetikt moet worden.

En voor ik het door had is de oude lijst aangevuld met nieuwe karweitjes en klusjes. Het is nooit af! En ik werd er geïrriteerd door. Want ik kwam maar nooit bij dat moment dat alles goed is. Dat alles relaxt en ontspannen is en dat ik niks hoefde te doen. In plaats van dat ik ontspannen werd van het doen. Werd ik er onrustig van.

In plaats van dat ik ontspannen werd van het doen, werd ik er onrustig van

Tot ik besefte, ik ben alleen maar met externe dingen bezig. Alleen maar met alledaagse rompslomp dat m’n aandacht vraagt. Ik ben alleen maar aan het denken van alles wat ik nog moet. Hoe ga ik hier aan voorbij? Hoe ga ik er voor zorgen dat ik ontspannen kan zitten, ongeacht de eisen die ik stel aan dingen die moeten gebeuren. En toen kreeg ik een inzicht. Wat als ik gewoon stop met denken? En daar vertel ik je alles over in het volgende blog: ‘Niet uit je hoofd maar erin’.

Liefs Nicole

P.s. herken je dat? Al die lijstjes die je nog even wilt doen?